Analiza Przypadków. Ginekologia i Położnictwo

W bieżącym numerze:

Immunoterapia w medycynie rozrodu

prof. dr hab. n. med. Małgorzata Jerzak, dr n.med. Monika Szafarowska

W związku z coraz powszechniejszym stosowaniem metod rozrodu wspomaganego, w tym zapłodnienia pozaustrojowego, pojawił się problem nawracających zaburzeń implantacji (recurrent implantation failure – RIF), które definiuje brak ciąży po przynajmniej 2 transferach zarodków dobrej jakości w stadium blastocysty. W przeprowadzonych badaniach wykazano, że mimo transferu prawidłowego genetycznie zarodka aż w 30–45% przypadków nie dochodzi do implantacji. Mechanizm zaburzeń implantacji związany jest z zaburzoną receptywnością endometrium, nieprawidłowościami w budowie macicy, endometriozą oraz obecnością trombofilii.

Przeczytaj więcej w artykule.

Kliniczne i prawne aspekty profilaktyki śródciążowej konfliktu serologicznego

Dr hab. n. med. Radzisław Mierzyński, dr hab. n. med. Elżbieta Poniedziałek-Czajkowska, prof. dr hab. n. med. Bożena Leszczyńska-Gorzelak

Zgodnie z rekomendacjami Narodowego Centrum Krwi u kobiet ciężarnych Rh ujemnych, u których nie wykryto przeciwciał odpornościowych, należy zastosować profilaktykę śródciążową, która polega na podaniu w 28.–30. tygodniu ciąży immunoglobuliny anty-RhD w dawce 300 mg u każdej ciężarnej RhD ujemnej, u której nie wykryto przeciwciał anty-RhD [7].

Opisano przypadek, w którym u pacjentki w przebiegu ciąży wykonano tylko jedno oznaczenie przeciwciał na początku ciąży, nie powtarzając tego badania mimo istniejących ścisłych wytycznych postępowania. Pacjentka regularnie uczęszczała na wizyty lekarskie w trakcie ciąży, a wizyty odnotowywano w karcie jej przebiegu. Takie postępowanie ze strony lekarza prowadzącego ciążę może nieść za sobą skutki prawne, ponieważ nie zastosował się on do rozporządzenia Ministra Zdrowia dotyczącego wykonania badań diagnostycznych w przebiegu ciąży i ewentualnego zastosowania śródciążowej profilaktyki konfliktu serologicznego.

Szczegóły w artykule.

Progesteron we wczesnej ciąży

dr n. med. Piotr Olcha, prof. dr hab. Waldemar Kuczyński,dr n. med. Katarzyna Romanek-Piva, dr n. med. Krzysztof Gałczyński

W przypadku konieczności suplementacji progesteronu w celu utrzymania ciąży istotny wydaje się wybór drogi podania PGN. Obecnie najbardziej rozpowszechnioną formą terapii jest dopochwowa oraz doustna terapia PGN. W przypadku pacjentki z krwawieniem we wczesnej ciąży droga dopochwowa podawania PGN będzie miała swoje ograniczenia. W takich sytuacjach rozsądne wydaje się zastosowanie form doustnych w kombinacji z preparatami do iniekcji podskórnych lub domięśniowych.

Czytaj więcej w artykule.

Poprzednie wydania dostępne w zakładce archiwum